Bevrijding

Dit plaatje was er niet één om te delen.

Dacht ik.

Wel stuurde ik 'm naar iemand. Met een blij-opmerking er bij. Treffend kwam er terug: ' ik denk dat we kunnen zeggen dat je aardse leven ook werdergeboren is. Zoiets '

Ik glimlachte. Vanbuiten en vanbinnen.

Ja. Eigenlijk is dat waar.

Zo voelt het wel.

Het nestelde zich in mijn gedachten.

Kan dit?

Het voelt zo groot.

Te groot misschien.

Is het wel echt?

Ik kijk opnieuw naar de plaatjes.

Voel de blijdschap en het licht.

En weet. Het is waar.

Juist met het duister van wat was, is dit zo waar.

Zo stikdonker. Zo loodzwaar. Zo bang.

Zo licht is het nu.

Hoe kan het toch?

Ik zie de spiegelbeelden keer op keer.

De schuwe vogeltjes.

Grijze muizen.

Ik zie vooral de angst.

De macht.

Als een grote pootafdruk op levens gezet.

Ik zie de gebogen schouders.

Verscholen gezichten.

Hoor de fluisterende stem.

Of geen stem meer.

Ik vroeg:

Was ik ook zo?

O ik weet het wel.

Herken niet voor niets.

Ik ken de kleefkracht van zwart.

En groter wordt het wonder van los gemaakt.

Want dat is wat gebeurt als er Licht komt.

Stap voor stap moet het duister terug.

Kleefkracht verzwakt.

Het duurde jaren.

Zoveel jaren.

Maar het kwam.

We zongen het pas.

' Gij hebt mijn ziel door angst beroerd

als uit het graf weer opgevoerd.

Gij hebt het leven mij geschonken -

ik ben niet in de kuil gezonken '

Bijna ging ik staan.

Natuurlijk deed ik dat niet.

Stel je voor.

Maar dit hartje sprong.

Zó is het!

Uit het graf van angst.

Uit de kluiten zwarte aarde, stuk voor stuk

gebonkt en bedolven. Uit de ontsnapte zuurstof

waar de hartslag van leven verdween.

Uit het graf, wat gevangen hield door een stalen arm

met ogen en oren overal. Met een donker stem die kleeft dat anderen eens zullen zien hoe jij echt bent.

Nee geen waandenkbeelden van mijn kant.

Het gebeurt echt.

Wie dit graf kent, die weet.

Maar opnieuw: er uit!!

Wat ik niet kan,

wat jij niet kunt,

dat doet God!

Strek vanuit dat verstikkende graf je armen uit naar Hem.

De God van het leven.

Zijn genade lost kleefkracht op.

Stap voor stap.

Hij kwam om te bevrijden.

Hij is sterker dan het graf.

Laat zingen op het graf.

Óók jouw graf

is voor Hem

nooit te diep!